مراحل زخم بستر را برحسب عمق ضایعه به 4 مرحله تقسیم و درمان را بر مبنای هر مرحله ، انجام می‌دهند. این مراحل عبارتند از:

مرحله 1: میان پوست سالم و نواحی‌ای که تحت ‌فشار قرار گرفته‌اند ، تفاوت‌های عمده‌ای دیده می‌شود. پوست در این نواحی معمولا قرمز رنگ ، آبی یا ارغوانی است اما گاهی پوسته‌ ریزی به رنگ خاکستری نیز دیده می‌شود. از دیگر علائم زخم‌های فشاری در مراحل اولیه علائمی از قبیل درد ، گرما ، نرمی یا سفتی هستند. مهم‌ترین اقدام در این مرحله ، تغییر دادن وضعیت بیمار است تا فشار از ناحیه موردنظر برداشته شود. تمیز کردن ناحیه با آب ولرم و خشک کردن از اقدامات مهم دیگر این مرحله است. با مراقبت‌های ساده و اولیه ، آسیب‌های وارده خیلی زود برطرف می‌شود.

مرحله 2: در این مرحله تغییرهایی در اپیدرم و درم (لایه سطحی و لایه زیرین پوست) دیده می‌شود. پوست به رنگ قرمز یا بنفش کبود است و گاهی آثار خراش ، ساییدگی و تاول نیز مشاهده می‌شود. این مرحله نیاز به مراقبت بیشتری دارد. شست‌ و شو با محلول سرم طبیعی و خشک کردن و در نهایت پانسمان ناحیه ملتهب ضروری است.

مرحله 3: زخم عمیق و به شکل یک حفره است. لایه خارجی پوست کاملا تخریب شده و به سطح زیر پوست نیز رسیده اما هنوز به عضلات و استخوان‌ها آسیبی وارد نشده است. در مرحله سوم علاوه بر اقدام‌های مرحله اول و دوم ، برداشتن بافت‌های مرده و پاک کردن ترشحات الزامی است اما به دلیل دردناک بودن این کار باید حدود 1 ساعت قبل ، از مسکن‌ها استفاده شود. پانسمان‌های مخصوص ، مصرف آنتی‌بیوتیک‌های وسیع‌الطیف و جراحی از دیگر درمان‌های این مرحله هستند.

مرحله 4: شدیدترین نوع زخم بستر است. پوست به طور کامل تخریب و صدمه‌های جدی به عضلات و استخوان وارد شده است. گاهی تاندون‌ها نیز آسیب می‌بینند و احتمال عفونت بسیار بالاست. عمق زخم و پیش‌روی و گسترش عفونت می‌تواند منجر به فوت بیمار شود. این بیماران حتماً باید در بیمارستان بستری شوند تا تحت مراقبت‌های ویژه قرار بگیرند و هزینه‌های بسیار هنگفتی را متحمل می‌شوند.